Słówko wieczorne VDB

Wychowujemy z sercem Księdza Bosko dla integralnego rozwoju młodzieży, zwłaszcza najuboższej i pokrzywdzonej, promując ich prawa.

Najdroższe siostry i drodzy bracia w Księdzu Bosko,

Pozdrawiam was serdecznie w imieniu wszystkich Ochotniczek Księdza Bosko w świecie.

Chciałabym przede wszystkim podziękować księdzu Generałowi za dar, jaki uczynił całej Rodzinie Salezjańskiej, ofiarując jej tę wiązankę, która porusza nas do głębi i pobudza nas do zweryfikowania naszego sposobu dawania odpowiedzi na potrzeby młodzieży dzisiaj.
W każdej epoce i w każdym zakątku świata spotyka się zło, biedę…, która uderza przede wszystkim w młodzież. My VDB pragniemy powtórzyć za Księdzem Bosko „Da mihi animas” , nie poprzez proste pobożne życzenie , ale jako konkretne zaangażowanie, które dzięki Bożej pomocy i łasce powołania każda, we własnym środowisku i we własnej kulturze, realizuje dla zbawienia młodzieży.
Wiele z nas jest zaangażowanych w środowisku wychowawczym, w szkołach, w oratoriach, w działalności parafialnej i w różnych projektach skierowanych na pomoc duchową i materialną młodzieży, ale możemy powiedzieć, że wszystkie nosimy w sercu młodzież jako „pierwszą miłość”, również ta, która nie ma bezpośredniego kontaktu z nią. Wiele razy mijają tygodnie, a nawet miesiące bez bezpośredniego spotkania młodzieży, ale wierzymy i jesteśmy pewne, że również ta, która pracuje w biurze administracji, która jest chora, w podeszłym wieku.. może współpracować w zbawieniu młodzieży: poprzez codzienną ich ofiarę Bogu może i chce dać skuteczność słowom i inicjatywom tych, którzy pracują bezpośrednio z młodzieżą.
Kiedy jesteśmy zjednoczone w imię Jezusa Chrystusa, w jego Sercu odnajdujemy to, że naszym jest również i Jego pragnienie: kochać, zbawiać, dać pełnię życia i radości młodzieży. Angażujemy się przez to wszystko kim jesteśmy dla dobra młodzieży, ale to On daje wzrost.
My Ochotniczki, jako Instytut, nie prowadzimy dzieł, ale każda z nas tam gdzie się znajduje, w najróżniejszych sytuacjach, stara się uczynić żywym serce Księdza Bosko, ofiarując młodzieży, zwłaszcza najbiedniejszej, nadzieję, wysłuchanie, uwagę, wrażliwość, wsparcie.
Pragnę w wielkim skrócie przelecieć niektóre doświadczenia Ochotniczek z różnych stron świata. Jako małe kamyczki mozaiki przyczyniają się do budowania planu Boga w świecie według serca Księdza Bosko i naszego ks. Rinaldiego.

Elena z Rygi – Estonia. Jest prokuratorem, i każdego dnia dotyka spraw, które miały do czynienia ze złem, z grzechem wielu zniszczonych rodzin. Szuka dobra wszystkich, przede wszystkim dzieci i często znajduje się w sytuacji prowadzenia terapii rodzinnej. Modlitwa daje jej światło i pokój, kiedy w swojej pracy musi rozstrzygać sytuacje bardzo skomplikowane. Opowiadała mi, że pewnego razu podeszła do młodej kobiety, którą widziała wiele razy wychodzącą z kościoła. Była brudna i źle ubrana, wszyscy ją omijali. Zapytała ją czego szuka. Chciała spotkać księdza, ale nie wiedziała ani jak, ani gdzie. Podała jej rękę i zaprowadziła ją. Po kilku miesiącach była chrzestną dla niej i dla jej córki. Ta młoda kobieta pragnęła spotkać się z Bogiem i zdołała to uczynić również przy pomocy VDB, która potrafiła zatrzymać się, zobaczyć potrzebę człowieka i podać rękę… jak Ksiądz Bosko.

Klara – Włochy. Jest nauczycielką na emeryturze, ale jako Ochotniczka nie zakłada nigdy wygodnych „pantofli”. Prowadzi ona przedszkole parafialne, i świadoma ważności rodziny w procesie wychowawczym, oddaje do dyspozycji swoją kompetencję, organizując „szkołę rodziców”. Poprzez dialog, pogłębienie, uświadomienie, pomaga ona rodzinie przyjąć swoją niezastąpioną rolę… jak Ksiądz Bosko.

Emilia z Presov – Słowacja. Od piętnastu lat pracuje w szkole państwowej jako nauczycielka z cyganami. Oni są jej miłością. Ci ludzie często spychani są na margines i nie mają dobrego imienia, ale Emilia jest rzeczniczką tych braci, również wobec władz, aby zapewniły im lepsze warunki życia oraz wszystkie dzieci miały możliwość uczenia się. Nie zawsze jej zaangażowanie jest dobrze rozumiane i bardzo często musi znosić przykrości i oskarżenia ze strony swoich kolegów, ale ona jest niestrudzona w poszukiwaniu sposobów pomocy dla tych ludzi kochanych przez Boga … jak Ksiądz Bosko.

Charo z Limy – Parů. Jest psychologiem w szkołach państwowych i salezjańskich; zajmuje się przede wszystkim dziećmi biednymi i ich rodzinami, starając się, aby rodziny były dobrymi wychowawcami… jak Ksiądz Bosko.

Miriam – Włochy. Nie może poprzestać by patrzeć jak nasze społeczeństwo dobrobytu pozostaje obojętnym, jeśli nie nawet wrogim, wobec imigrantów. Ona stała się punktem odniesienia dla wielu rodzin, a przede wszystkim dla wielu dzieci z innych Krajów i „mostem” między nimi a szkołą, administratorami, sytuacjami: służy pomocą szkolną, możliwością nauczenia się języka, wejściem w grupę rówieśników, ale przede wszystkim ofiaruje serce wielkie, które umie kochać… jak Ksiądz Bosko.

Melesech - Etiopia. Jest gospodynią i już od lat przyjmuje w swoim domu dzieci sieroty, które żyją na ulicy. Jest mamą dla dziesiątki dzieci. Niektóre już dorosły i odeszły by włączyć się w społeczeństwo, ale inne przychodzą. Ona myje, gotuje, upomina, wychowuje, obejmuje jak prawdziwa mama… jak Ksiądz Bosko.

Franca – Italia. Pracuje w domu-rodzinie dla dziewcząt matek. Tym dziewczętom oddaje całe swoje życie, o wiele więcej niż tego wymaga czas pracy: przyjmuje je, prowadzi, wspiera, uczy je jak być matką. Dla wszystkich dzieci jest „ciotką Franką”, pewnym punktem odniesienia w ich życiu. Ona ofiaruje wszystkim swój uśmiech… jak ksiądz Bosko.

Wiele z nas pracuje w miejscach odpowiedzialnych, gdzie podejmuje się decyzje w sprawach młodzieży i ich wychowania; dzięki swojej kompetencji wnoszą swój wkład w realizację różnych projektów na poziomie krajowym i międzynarodowym; nie zawsze widać owoce, ale nie traci się nigdy nadziei. Nadzieja w młodzieży, a przede wszystkim w wielką miłość Boga wobec wszystkich.
„Wystarczy, że jesteście młodzi” mówił ksiądz Bosko. To jest prawda; wystarczy być młodym, aby znaleźć miejsce w naszym sercu! Dziękujmy Bogu za to że zostaliśmy powołani, aby być narzędziem zbawienia dla wielu młodych.
Chcemy być i jesteśmy gotowe na podejmowanie nowych wyzwań naszego wieku. Dobranoc.